- üfûl
- arapça افول 1.batış. 2.ölüm.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
uful — is., lü, esk., Ar. ufūl 1) Yıldızın batması 2) mec. Ölme … Çağatay Osmanlı Sözlük
üfûl — (A.) [ لﻮﻓا ] 1. batış. 2. ölüm … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
üful — ə. batma, qürub (Günəş və Ay haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
UFUL — Gurub, batış. Gözden kayboluş. Görünmez olmak. * Mc: Ölmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ÜFUL — Batmak, kaybolmak. * Mc: Ölmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AFİL — Uful eden. Gurub eden. Batan. * Görünmez olan. Kaybolan. * Fâni, geçici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ölme — is. Ölmek işi, fevt, kabız, uful O kafile her vatandaşın maddi ve manevi hak, selamet ve saadeti için ölmeye gidiyordu. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
AFİLÛN (AFİLÎN) — (Afil. C.) Gelip geçici, fâni olanlar. * Gözden kaybolup gidenler. Uful edenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük